Mηχανές αποφλοίωσης καρυδιών. (Καρυοθραύστες- Nutcrackers)

Mηχανές αποφλοίωσης καρυδιών. (Καρυοθραύστες- Nutcrackers) Οι μηχανές που αποφλοιώνουν τα καρύδια ονομάζονται στα αγγλικά Nutcrackers η hazelnats crackers.

Οι μηχανές αποφλοίωσης καρυδιών (Καρυοθραύστες) υπάρχουν σε πολλούς τύπους.

Ασφαλώς ξεκινάμε από τα μικρά εργαλεία χειρός τα οποία έχουν την δυνατότητα να σπάνε ένα –ένα τα καρύδια χειροκίνητα. Είναι απλές μηχανές καρυοθραύστες και λειτουργούν μηχανικά. Δηλαδή σαν μια δαγκάνα που βάζουμε μέσα το καρύδι και κλείνοντας τις δυο λαβές το καρύδι θρυμματίζεται.

Υπάρχουν επίσης μηχανές Καρυοθραύστες αυτόματες και ημιαυτόματες.

Παρακάτω βλέπουμε μια μηχανή καρυοθραύστη όπου βάζουμε τα καρύδια στην χοάνη και βγαίνουν από την έξοδο θρυμματισμένα καρύδια. Η μηχανή ουσιαστικά τσακίζει το κέλυφος του καρυδιού και σε κάποιες περιπτώσεις η καρυδόψιχα διαχωρίζεται αυτόματα από το κέλυφος του καρυδιού, σε άλλες ανοιγμένο όπως είναι πλέον το καρύδι είναι ευκολότερο να αφαιρέσουμε την καρυδόψιχα από το εσωτερικό του.

Η μηχανή Universal Καρυοθραύστης είναι ένα υψηλού όγκου υψηλής ποιότητας μηχανή θρυμματισμού του κελύφους του καρυδιού που μπορεί να ραγίσει οποιαδήποτε ποικιλία καρπών με κέλυφος συμπεριλαμβανομένου φουντουκιών, Καρυδιά, Macadamia Nut, και πολλά άλλα.

Από την χοάνη, ρίχνουμε τα καρύδια με τον φλοιό τους και στο κάτω μέρος πέφτουν σπασμένα τα καρύδια.

Το σπάσιμο του κελύφους του καρυδιού είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, λόγο του ότι το καρύδι στο εσωτερικό του είναι διαιρεμένο σε 4-6 τεταρτημόρια και αυτά πλέκουν με το κέλυφος του καρυδιού μέσω μιας μεμβράνης που συνδέει τον καρπό του καρυδιού (καρυδόψυχα) με το σκληρό του κέλυφος.

Υπάρχουν μηχανές αυτόματες για την αυτόματη θραύση του καρυδιού σε πολλές διαφορετικές ταχύτητες. Έχουν φτιαχτεί τέτοιες και για μικρές μονάδες καθώς και για οικιακή χρήση.

Η ιστορία του καρυοθραύστη
Οι καρυοθραύστες που ξέρουμε σήμερα –κυρίως οι κοινοί μηχανικοί καρυοθραύστες- είναι προϊόν λαϊκής τέχνης που ξεκίνησε στην γερμανική επαρχία στα 1700. Προφανώς γιατί το καρύδι είναι ένα από τα προϊόντα που εκτιμούν οι Γερμανοί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Καρυοθραύστης και βιομηχανία
Στην εμπορική παραγωγή υπολογίζεται ότι μπήκε ο καρυοθραύστης γύρω στο 1872 όπου σύμφωνα με την ιστορία, ένας τεχνίτης με το όνομα Wilhelm Friedrich Fochtner ξεκίνησε να φτιάχνει μηχανικούς χειροκίνητους καρυοθραύστες από ντόπια ξυλεία.

Είναι ενδιαφέρον ότι η οικογένεια του συνέχισε και εξέλιξε την παραγωγή καρυοθραυστών και οι διάδοχοι του συνεχίζουν να φτιάχνουν καρυοθραύστες στο Seiffen μέχρι σήμερα.

Και ασφαλώς το θέμα της κατασκευής καρυοθραυστών εξαπλώθηκε με αποτέλεσμα να έχουν δημιουργηθεί και άλλα 12 εργαστήρια στην ίδια πόλη.

Ο καρυοθραύστης εξελίχθηκε περισσότερο ως προς την διακόσμηση του με αποτέλεσμα να αναπαριστούνται φιγούρες διάσημων προσώπων σ αυτή την συμπαθητική μικρή μηχανή.

Οι πιο συνηθισμένοι καρυοθραύστες είναι αυτοί που αναπαριστούν βασιλείς και φιγούρες που συμβολίζουν την εξουσία. Το να σπάει ο βασιλιάς τα καρύδια στο στόμα του, θεωρείτο κωμικό και προκαλούσε πάντα το γέλιο.

Ενδεικτικά εδω μπορείτε να δείτε  μερικούς παράξενους καρυοθραύστες.

ΚΑΡΥΔΙΑ: Τα χαρακτηριστικά της καρυδιάς

Η καρυδιά

Η καρυδιά είναι το πλέον κατάλληλο δένδρο για την Κρήτη και την Πελοπόννησο, αλλά και γενικότερα για όλη την Ελλάδα.
Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη συναντά κάποιος καρυδιές από τα πεδινά της Κρήτης μέχρι τα βουνά της Ρωσίας.

Η καρυδια γίνεται ψηλό δένδρο το οποίο κάνει πολύ γρήγορα μεγάλη παραγωγή.

Η καρυδια έχει εύκολη συγκομιδή τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο μαζεύουμε από κάτω τους καρπούς (εναλλακτικά ραβδίζουμε το δένδρο για να ρίξει τους καρπούς του άμεσα την στιγμή της συγκομιδής).

Οι καρποί της καρυδιάς πιάνουν καλή τιμή διεθνώς. Π.χ. 5-6 ευρώ άσπαστο καρύδι και πάνω από 11 ευρώ σπασμένο (καρυδόψιχα).

Η γνήσια καρυδια έχει μεγάλη παραγωγή σε βάθος χρόνου. Ένα δένδρο καρυδιάς μπορεί να δώσει από ένα έως τρία τσουβάλια καρύδια.

Ο καρπός της καρυδιας δεν χρειάζεται ψυγείο για την συντήρηση του. Αρκεί να διατηρείται σε ένα χώρο χωρίς ήλιο, χωρίς υγρασία ακόμα και στο μπαλκόνι. Αν διατηρούμε τα καρύδια μας άσπαστα στο σπίτι καλό είναι να διαλέξουμε το πιο κρύο δωμάτιο. Το άσπαστο καρύδι μπορεί να διατηρηθεί έως και 5 χρόνια (άσπαστο). Αν θέλουμε να διατηρήσουμε αναλοίωτα τα καρύδια μας για μεγάλο χρονικό διάστημα ενας απλός και φυσικός τρόπος είναι να τα βάλουμε μέσα σε άμμο. Αυτό το περιβάλλον δεν θ αφίσει να αφυδατωθούν περαιτέρω και θα τα σταθεροποιήσει με τον πιο απλό, οικονομικό και φυσικό τρόπο.
Το εσωτερικό του καρυδιού λέγεται καρυδόψυχα που είναι και το φαγώσιμο μέρος του. Συνήθως η αναλογία είναι 50-50. Δηλαδή περίπου 50% του συνολικού βάρους του καρυδιού είναι το βάρος της καρυδόψυχας. Αυτή η σχέση διαφοροποιείται στα μεγάλα και χωντρόφλουδα σκληρά καρύδια όπου το εξωτερικό (τσόφλι του καρυδιού) είναι λίγο βαρύτερο από το εσωτερικό (καρυδόψυχα).
Αν καθαρίσαμε τα καρύδια μας και θέλουμε  να διατηρήσουμε την καρυδόψυχα για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε μπορούμε να την βάλουμε στην κατάψυξη σε σακουλάκια η αν πρόκειται για λίγους μήνες μπορούμε να την διατηρήσουμε στην συντήρηση του ψυγείου μας. Πάντα μέσα σε σακουλάκια θα αποφύγουμε να στεγνώσει, ν αλλοιωθεί, η να πάρει μυρωδιές από άλλα τρόφιμα του ψυγείου. Αν όμως τα καρύδια μας διατηρούμε εκτός ψυγείου (καθαρισμένα η καρυδόψυχα) ποτέ δεν πρέπει να αποθηκεύονται σε σακουλάκια γιατί δεν αναπνέουν και χαλάνε. Η καρυδόψηχα διατηρείται πολύ ωραία και σε ένα πιάτο σκεπασμένη με ένα πανί. Τα καρύδια εκτός ψυγείου διατηρούνται σε ξύλινα τελάρα η υφασμάτινα τσουβάλια.

Το ξύλο της καρυδιάς είναι από τα ακριβότερα και σκληρότερα ξύλα στην ξυλουργική.

Το καρύδι είναι θρεπτικό και συμμετέχει σε πολλά σημεία στην διατροφή
Φαγητά, σούπες, σαλάτες, σκέτο κ.α. (έρευνες δείχνουν ότι είναι εξ ίσου ευεργετικό με το ελαιόλαδο και έχει επιπλέον ωφέλημα χαρακτηριστικά που δεν έχει το ελαιόλαδο).
βλέπε πρόσφατες έρευνες:
Μία δίαιτα εμπλουτισμένη με καρύδια μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή πολλών προβλημάτων υγείας, σύμφωνα με νέα έρευνα...
Φασόλια, καρύδια, δημητριακά σύμμαχοι του οργανισμού εναντίον καρκίνου...
Μελέτες έδειξαν πως μια χούφτα καρύδια ημερησίως, στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής, οδηγεί σε βελτίωση της λειτουργίας των αγγείων και την ελάττωση της πιθανότητας εμφάνισης στεφανιαίας νόσου...
κ.α.

Κάτω από την καρυδιά μπορείς να καλλιεργείς οτιδήποτε. Π.χ. στα Σφακιά (οροπέδιο χωριό Ανώπολη) της Νότιας Κρήτης βρήκα μποστάνια κάτω από καρυδιές όπου η καρυδιά προστάτευε τα κηπευτικά από την αφυδάτωση. Επίσης εκεί είδα και αμπέλι κάτω από καρυδιές.
Σε άλλη περιοχή της Ελλάδος βρήκα κάτω από την καρυδιά δυο λεμονιές, μια μανταρινιά, διάφορα βατόμουρα και επιπλέον ένα φυτώριο με 50 νεαρά ελαιόδενδρα.!!! (όλα αυτά κάτω από μια καρυδιά).
Γενικά συνίσταται η συγκαλιέργεια άλλων δένδρων με την καρυδιά γιατί η καρυδιά τους παρέχει φυσική λίπανση, τα προστατεύει από τα αγριόχορτα και την πολύ ζέστη του καλοκαιριού, τα δένδρα που είναι ανάμεσα σε καρυδιές είναι πιο υγιή και χρειάζονται λιγότερα φάρμακα και λιπάσματα (π.χ. εσπεριδοειδή πορτοκάλια, λεμόνια, μανταρίνια κ.α.). Αλλά θ αναφερθώ στην συγκαλιέργεια σε άλλο άρθρο γιατί είναι κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον και τα οφέλη που προκύπτουν από αυτή πολλά.
Η καρυδιά κάνει καταπληκτική δροσιά το καλοκαίρι, και αυτό ήταν ένας από τους λόγους που στα χωριά στις αυλές είχαν μια καρυδιά. Επίσης αυτό συνηθιζόταν και σε ταβέρνες, καφενεία κ.α. Παράλληλα είχαν άριστο φυτόχωμα για τον κήπο τους από τα φύλλα που πέφτουν κάθε φθινόπωρο.

Η καρυδιά δεν καίγεται από την φωτιά ή από πυρκαγιά, και κυρίως δεν την αναμεταδίδει γιατί είναι πολύ δροσερή, με αποτέλεσμα να προστατεύεται τόσο το κτήμα όσο και ενδεχόμενα κτίσματα που βρίσκονται κοντά του.
Αν οι αντιπυρικές ζώνες στα βουνά είχαν καρυδιές ίσως είχαν την δυνατότητα να σταματήσουν και την εξάπλωση των πυρκαγιών στα πευκόφυτα (κακός κατα την γνώμη μου) πλέον βουνά της Ελλάδος. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι στις χώρες πάνω από την Ελλάδα δεν συναντούμε πεύκα στα δάση. Τα άλλα κράτη διαθέτουν για δενδροφύτευση καρυδιές όπως το δικός μας αντίστοιχα δίνει πεύκα. Π.χ. δίπλα σε νέους δρόμους που ανοίγονται είναι εγκληματικό να φυτεύεις πεύκα.!!! Πράγμα που γίνεται στην Ελλάδα και πουθενά αλλού στον κόσμο. Γι αυτό και οι οποίες φωτιές στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συχνά σβήνονται σχετικά εύκολα και ας εχουν πολύ περισσότερο πράσινο. Σε αντίθεση η Ελλάδα που το δασαρχείο εμμένει στην δενδροφύτευση πεύκων (άγνοια; Μετά από τόσες πυρκαγιές δεν νομίζω) παρ όλο που γνωρίζουν πολύ καλά ότι έτσι έχουν ημερομηνία λήξης τα δάση και οδηγούμαστε σε μια μοιραία αποξήλωση και καταστροφή του φυσικού τοπίου της Ελλάδος. (με ότι αυτό συμπαρασύρει, λειψυδρία, υπερθέρμανση, ερειμοποιηση της γης).

Η καρυδια είναι επίσης δένδρο χρήσιμο στον βιοκλιματικό σχεδιασμό κατοικιών, ιδιαίτερα εξοχικών, για την καταπληκτική δροσιά που δημιουργεί το καλοκαίρι (ιδιαίτερα αν σκεπάσει το σπίτι η αν φυτέψουμε πολλες καρυδιές περιμετρικά του σπιτιού).
Τον χειμώνα η καρυδια ρίχνει όλα τα φύλα της και αφήνει το λιγοστό χειμωνιάτικο φως να μπει στο σπίτι να το φωτίσει και να το ζεστάνανει.

Η καρυδια μπαίνει γρήγορα σε παραγωγή και εχει μεγάλη ανάπτυξη (ανάλογα με πολλούς παράγοντες π.χ. υγρασία, είδος εδάφους κ.τ.λ.). Στα 4-5 χρόνια αρχίζεις να τρως τα πρώτα καρύδια.

Η καρυδια γίνεται έως και 30 μέτρα ψηλή και ζει έως και 250 χρόνια. (Ανάλογα με τις συνθήκες που θα συναντήσει. Έδαφος, κλίμα κ.τ.λ.)

Η φυσική καρυδια είναι ανθεκτική -σε κάποιο βαθμό- στις ασθένειες και δεν χρειάζεται κλαδέματα, σκαψίματα, ραντίσματα (με δηλητήρια), ούτε και (χημικά) λιπάσματα.

Η γνήσια καρυδια είναι ουσιαστικά δασικό σκληρό δένδρο κατάλληλο για καλλιέργεια σε πολλά εδάφη. Π.χ. έχω δει καρυδιές σε ασπρόχωμα, κοκκινόχωμα, πετρώδες, αφράτο από κοπριά χώμα κ.τ.λ. (η μόνη διαφορά είναι ότι θα έχει διαφορετική ανάπτυξη ανάλογα με το πόσο εύκολα θα κατεβάσει βαθιά ρίζα στο έδαφος, και την υγρασία). Η καρυδιά είναι από τα δένδρα που όσο βλέπουμε πάνω από το έδαφος τόσο περίπου θέλει να έχει κατεβάσει και την ρίζα της μέσα σ αυτό. Ενώ αντίθετα τα περισσότερα από τα καλλιεργούμενα δένδρα π.χ. εσπεριδοειδή, καρποφόρα κ.τ.λ. η ρίζα πάει πλάγια όσο περίπου και η περίμετρος τους φυλλώματος τους. Γι αυτό και είναι κατάλληλη για συγκαλλιέργειες αφού και το ριζικό σύστημα δεν λειτουργεί ανταγωνιστικά αλλά βοηθάει στον να μην σφίγγει και σκληραίνει το υπέδαφος. (από την καλλιέργεια μόνο πλαγιόριζων δένδρων).
Η καρυδια αναπτύσσεται τόσο στις πλαγιές όσο και στα πεδινά τα οποία και προτιμά. Αντέχει στο υψόμετρο αλλά κάνει και στα χαμηλά στο ύψος της θάλασσας. Αυτό που δεν θέλει η καρυδιά –ιδιαίτερα το νέο δένδρο, δηλαδή ηλικίας μικρότερης των 20 ετών- είναι οι συνεχείς δυνατοί άνεμοι από μια και μόνο κατεύθυνση, γιατί έτσι το σχήμα της θα είναι λοξό επειδή είναι πολύ τρυφερό και εύκαμπτο δένδρο θα αναπτυχθεί πλαγιασμένο σύμφωνα με την μορφή που θα του δώσει ο άνεμος.

Η καρυδια θέλει νερό για ν αναπτυχθεί γρήγορα και να κατεβάσει την ρίζα της βαθιά. Αν δεν βρει νερό απλά δεν αναπτύσσεται γρήγορα αλλά δεν ξεραίνεται. (ουσιαστικά το νεαρό δένδρο της καρυδιάς θέλει στην αρχή της ζωής του νερό για να πιάσει και θα προχωρήσει γρήγορα αν βρει μαλακό χώμα κάτω από αυτό, μετά μπορεί να προχωρήσει μόνο του. Η καρυδιά μεγαλώνοντας κατεβάζει βαθιά τις ρίζες της και δεν έχει ανάγκη πλέον τόσο πολύ από νερό (ιδιαίτερα αν το έδαφος απο κάτω είναι πετρώδες -όπως είναι συνήθως τα Ελληνικά εδάφη). Αν όμως το ποτίζουμε και το έδαφος είναι πλούσιο σε συστατικά θα αμειφθούμε αντίστοιχα από τους καρπούς του).

Η καρυδια δεν δημιουργεί έντομα ούτε τα μαζεύει, όπως π.χ. το πεύκο. Αντίθετα καθαρίζοντας την ατμόσφαιρα περισσότερο από πολλά αλλα δένδρα θα λέγαμε ότι δεν διευκολύνει την διατροφή τους ούτε και την παραμονή τους. (Για παράδειγμα είναι αξιοσημείωτο ότι η καρυδιά δεν έχει λουλούδια ούτε ρίχνει τα φύλα της μέσα στο καλοκαίρι -ώστε να δημιουργήσει εστία γέννησης μικροοργανισμών που εξελίσσονται σε έντομα. Αντίθετα ρίχνοντας τα φύλα της όλα μαζί τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο σαπίζουν και γίνονται χώμα και φυσικό λίπασμα χωρίς να δημιουργηθούν μικροοργανισμοί και έντομα).

Η καρυδια ενώ δεν θέλει υπερβολικό νερό (όπως π.χ. ο πλάτανος) αντέχει ακόμα και στο πολύ νερό όπως και στην ξηρασία. (Γι αυτό την συναντάμε τόσο σε ποτάμια και πηγές όσο και στα πετρώδη βουνά).

Η καρυδια βοηθάει στην διατήρηση των υπόγειων υδάτων λόγο του μικροκλίματος που προκαλεί και δεν αφήνει την ατμόσφαιρα να ξεραθεί λόγο του θέρους.

Η καρυδια με τα πλατειά υπερδραστήρια φύλλα της, παράγει ιδιαίτερα πολύ οξυγόνο και καθαρίζει πολύ περισσότερο την ατμόσφαιρα, σχετικά με τα περισσότερα άλλα δένδρα.

Η καρυδια αντέχει στον παγετό και το χαλάζι ή το χιόνι τον χειμώνα λόγο του ότι ρίχνει όλα τα φύλα της και πέφτει σε λήθαργο.

Η καρυδια δεν χρειάζεται μπόλιασμα η οποιαδήποτε άλλη περίπλοκη διαδικασία αναπαραγωγής.
Απλά βάζουμε στο έδαφος καρύδια κάτω από την καρυδιά μας, τον Σεπτέμβριο σε βάθος 2-3 πόντων και με ελαφρύ πότισμα η απο μόνα τους με τις βροχές του χειμώνα σε 5 περίπου μήνες έχουν ξεφυτρώσει τα νέα δένδρα. Μάρτιο-Απρίλιο. (τα οποία και μπορούμε να ξεριζώσουμε και να μεταφυτέψουμε αν θέλουμε).
(Βλέπε περισσότερες λεπτομέρειες και πληροφορίες στα ειδικά άρθρα για τον φυσικό πολλαπλασιασμό της καρυδιάς)
Στο παρελθόν για κάποιους λαούς το καρύδι ήταν το σύμβολο της νέας ζωής.

Τα καρύδια βάφονταν και στόλιζαν τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα.
Για κάποιους λαούς τα καρύδια θεωρούνταν πλούσια προϊόντα ή απλά ήταν -ένα υγιεινό δώρο της φύσης- και είναι φυσικό διάφορα αντικείμενα σχετικά με αυτά να κάνουν εκείνη την εποχή την εμφάνισή τους. (βλέπε ενυπωσιακοί καρυοθραύστες)

Πηγή: www.e-natural.gr