Καρυδιά: Κοπή και φύλαξη του δένδρου της καρυδιάς

Καρυδιά: Κοπή και φύλαξη του δένδρου της καρυδιάς

Η καρυδιά είναι ένα από τα καλύτερα και ακριβότερα δένδρα.

Στην κορυφή της παγκόσμιας ζήτησης είναι οι καρυδιές του Καυκάσου και δικαιολογημένα.

Κατ΄ αρχάς ο χειμώνας είναι η καλύτερη εποχή για να κοπή το δέντρο είναι κατάλληλος γιατί τότε οι χυμοί της καρυδιάς δε κυκλοφορούν.

Αμέσως μετά που μαζεύουμε τους καρπούς της και ρίχνει τα φύλα της. (Οκτώβριο +).

Καλό είναι για να αποθηκευτεί η κομμένη καρυδιά να πάει στο πριόνι να τετραγωνιστεί (η ότι άλλο βολεύει), και να φυλαχτεί σε σημείο που να αερίζεται καλά.

Οι σανίδες της κομμένης καρυδιάς πρέπει πλέον να τοποθετηθούν επάνω σε παλέτα και να στοιβαχτούν με τρόπο που να περνά ο αέρας ελεύθερα γύρω από όλα τα κομμάτια που αποθηκεύσαμε.

Οι τομές των σανίδων πρέπει να περαστούν με κερί για να μη σκιστούν (shrinking).

Όσο για τα χοντρά κλαδιά, και βέβαια είναι καλά. Ξύλο είναι και αυτά. Φυσικά ο κεντρικός κορμός έχει πιο ωραία νερά που φτιάχνει εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς μικροαντικείμενα όπως κοντάκια όπλων, ακριβά και καλά ακουστικά μουσικά όργανα και άλλα. Ο κορμός της καρυδιάς έχει τους λιγότερους ρόζους, εν αντίθεση με την ρίζα της.

Να προσθέσουμε ότι παραδοσιακά ο κόσμος προτιμούσε την περίοδος του χειμώνα την κοπή της καρυδιάς, αλλά σύμφωνα με τους παλιούς πρέπει να κοπεί όταν το φεγγάρι είναι στη λίγωση, γιατί διαφορετικά θα γεμίσει ξυλοφάγα έντομα και πάει για καυσόξυλα. Επίσης, εκεί που θα την αποθηκεύσετε να μην έχει υγρασία και να μην τη βλέπει ήλιος γιατί θα σκεβρώσει πολύ. Είναι πολύ σημαντικό το κομμένο δένδρο να στεγνώσει φυσιολογικά και ομαλά.

Εξαιρείται τέλος Γενάρη / αρχές Φλεβάρη: Γενάρη μήνα (με το παλιό ημερολόγιο!) κλάδευε, φεγγάρι μην κοιτάζεις.

Δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω ότι αυτό το έλεγαν οι παλιοί σε ότι αφορούσε το κλάδεμα για την καλλιέργεια των δέντρων. Από όσο γνωρίζω η λίγωση του φεγγαριού είναι κανόνας για την κοπή ξύλων επιπλοποιίας. Έτσι το θέμα αυτό θέλει περισσότερο ψάξιμο. Αλλά νομίζω ότι μαζί πάνε αυτά. Αν κλαδέψεις όταν κυκλοφορούν οι χυμοί, οι κοψιές "δακρύζουν" από το πολύ νερό και το δέντρο αποδυναμώνεται, ενώ η ξήρανση του φουσκωμένου από τους χυμούς ξύλου καθυστερεί και η μάζα του σχίζεται από τη συρρίκνωση. Αλλά και τα ξύλα που θα προκύψουν δεν πρέπει να τα φάει το σκουλήκι, πρέπει να μείνουν ατόφια ως τον επόμενο χειμώνα που θα μπορέσουν να αξιοποιηθούν καιγόμενα.

η λίγωση του φεγγαριού είναι ιδιωματισμός. Σημαίνει στο λιγόστεμα της Σελήνης, στη φάση του τελευταίου τέταρτου δηλαδή.

Στη Κύπρο λένε ότι κόβουμε τα δέντρα όταν υπάρχει ΄καλοφεντζιά΄ που είναι το αντίστοιχο της λίγωσης. Όσο για το αν θα κόψουμε το Γενάρη η το Φλεβάρη, η ιδανική εποχή είναι από μέσα Οκτωβρίου μέχρι μέσα Δεκεμβρίου. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ: ΠΑΝΤΑ ΑΦΑΙΡΕΙΤΑΙ Ο ΦΛΟΙΟΣ ΤΗΣ ΚΟΜΜΕΝΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΓΙΝΕΤΑΙ εστία μικροβίων και παρασίτων.

Την επίδραση αυτή του φεγγαριού για την κοπή και το κλάδεμα των δένδρων, την αναφέρουν και οι Ευρωπαίοι των βιολογικών καλλιεργειών (βιοδυναμική καλλιέργεια, Demeter κλπ.), κάπως όμως διαφορετικά: εκείνοι δεν βλέπουν γέμισμα και λίγωμα του φεγγαριού αλλά «ανερχόμενο και κατερχόμενο» φεγγάρι, παρατηρώντας το αζιμούθιο της τροχιάς του, πώς αλλάζει από μέρα σε μέρα. Παρατηρώντας πριν λίγα χρόνια τη σχέση μεταξύ των δύο, βρήκα σχεδόν πλήρη ταύτιση των περιόδων. Η τριχοειδής τάση πάντως, στα δέντρα, όση επίδραση και αν έχει, παραμένει πάντα σταθερή στο χρόνο γιατί δεν σχετίζεται με τη βαρύτητα. Για την επόμενη άνοιξη και καλοκαίρι σκοπεύω, αν τα καταφέρω, να κρατήσω ημερολόγιο αύξησης του μήκους των βλαστών των δέντρων ανά εβδομάδα, για να το συγκρίνω με τις φάσεις της σελήνης.