Η ρίζα στις καρυδιές φυτωρίου συνίθως είναι διαφορετική από αυτή της γνήσιας καρυδιάς. Πιο συγκεκριμένα επειδή στα φυτώρια φτιάχνουν τις καρυδιές με μεθόδους ριζοβολίας κλαδιού και εμβολιασμού η ρίζα της καρυδιάς είναι πιο κοντά στις ρίζες άλλων δένδρων και δεν γίνονται τα δένδρα μας τόσο βαθύρριζα όσο το ριζικό σύστημα της γνήσιας καρυδιάς.
Μιλάμε για ένα διαφορετικό δένδρο στην περίπτωση της ριζοβολίας κλαδιού.
Δηλαδή δεν υπάρχει ο πυρήνας του ριζικού συστήματος που δίνει τις εντολές, στην περίπτωση που υπάρχει όταν φυτρώνει ο καρπός.
Επειδή βάση τους δένδρου είναι η ρίζα του η ριζοβολία κλαδιού έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Με τον εμβολιασμό (κλωνοποιηση) του δένδρου επιτυγχάνουμε τα χαρακτηριστικά του νέου δένδρου να είναι πιο κοντά στο μητρικό.
Με τον φυσικό πολλαπλασιασμό έχουμε τους συμπαράγοντες των γονιδίων και άλλων γενετικών μηχανισμών προσαρμογής που μπορεί το νέο δένδρο να έχει περισσότερες διαφορές.
Αυτές οι διαφορές μπορούν να είναι τόσο προς το χειρότερο όσο και προς το καλύτερο. (εμάς που κάνουμε αναπαραγωγή μόνο με φυσικό πολλαπλασιασμό καρυδιές το χειρότερο δεν μας έχει τύχει, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το αναφέρουμε για να μην θεωρούμε τον φυσικό πολλαπλασιασμό πανάκεια).
Για παράδειγμα να παραβάλουμε την διαδικασία γέννησης με αυτή των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι ακόμα γεννιούνται με φυσική αναπαραγωγή (ευτυχώς).
Τα νέα παιδιά λοιπόν που γεννιούνται σήμερα με την φυσική αναπαραγωγή αυτή δεν είναι χειρότερα από τα προγενέστερα.
Δηλαδή πολύ απλά δεν είμαστε χειρότεροι από τους προγόνους μας.
Γι αυτό λοιπόν δεν πρέπει να μας καταλαμβάνει καμία φοβία, ειδικά αν είμαστε ερασιτέχνες καλλιεργητές, αν φτιάξουμε τις καρυδιές μας με φυσικό πολλαπλασιασμό. Είναι πολλές οι πιθανότητες να βγει ένα καλύτερο δένδρο.
Για παράδειγμα υπάρχουν και πολλές ποικιλίες που έχουν φτιάξει Ελληνικά ερευνητικά κέντρα οι οποίες έχουν προκύψει με τον φυσικό πολλαπλασιασμό. π.χ. ΠΟΙΚΙΛΙΑ: ΗΛΙΑΝΑ του ΕΘΙΑΓΕ/ΣΓΕ ΒΑΡΔΑΤΩΝ ΦΘ/ΔΑΣ.
Είναι πολύ περίεργο λοιπόν ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑ ΣΕ ΦΥΤΩΡΙΑ, (από άκρη σ άκρη) να έχουν όλοι τις αμερικάνικες ποικιλίες και πουθενά δεν βρήκα τις ντόπιες ποικιλίες της περιοχής, ούτε και τις ποικιλίες του ΕΙΘΑΓΕ. Ελληνικού ινστιτούτου που ερευνά την καρυδιάς. Δηλαδή τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί; Για ποιο λόγο χρηματοδοτούμε ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα; για να δουλεύουμε τις Αμερικάνικες και Γαλλικές ποικιλίες;
http://karydies.blogspot.com/2011/05/blog-post_25.html
Σε όσα φυτώρια έψαξα την ποικιλία ΗΛΙΑΝΑ δεν την ήξερε κανείς.
Και η οποία ασφαλώς έχει προκύψει με φυσική αναπαραγωγή από την διασταύρωση άλλων ποικιλιών.
Σπουδάζουμε τα παιδιά μας επιστήμονες (γεωπόνους) για να γίνουν τελικά έμποροι φαρμάκων και λιπασμάτων και μιας γραμμής παραγωγής ξενόφερτων ποικιλιών;
Γι αυτό ταρακουνηθείτε γιατί κάτι δεν πάει καλά...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΒΟΣ Ο ΓΙΑΛΟΣ ΕΜΕΙΣ ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ...
Έτσι άλλωστε έχει λειτουργήσει η φύση μέχρι σήμερα ανα τους αιώνες και φτάσαμε από την αγριοκαρυδιά στην ήμερη σημερινή καρυδιά.
Με την φυσιολογική εξέλιξη και τον φυσικό πολλαπλασιασμό.
Βεβαίως πρέπει να λάβουμε επίσης υπ όψιν μας ότι η καρυδιά είναι κυρίως αυτογόνημη οπότε και συνήθως τα γονίδια είναι από την ίδια.
Πρέπει να υπάρχουν άλλες καρυδιές πολύ κοντά για να επηρεαστεί και από αυτές.
Επίσης στην περίπτωση του συνδυασμού δένδρων (συνκαλλιέργεια) όπως έχω δει στην πράξη ενδείκνυται ο συνδυασμός άλλων δένδρων με φυσικά αναπαραγόμενες καρυδιές για να έχουν διαφορετικό ριζικό σύστημα, η καρυδιά να πηγαίνει βαθιά και να φέρνει θρεπτικά συστατικά από μακριά, και το υπέργειο μέρος της να γίνεται πολύ ψηλό ώστε να είναι πάνω από τ αλλα δένδρα. (Σε όποιο ύψος θέλουμε να σταματήσει κόβουμε τον κορμό της ή ένα εύκολο κλάδεμα κάθε λίγα χρόνια).
Αυτό έχω δει στα χωριά που έχουν παραδοσιακές καρυδιές, τον συνδυασμό δένδρων με καρυδιά να πηγαίνει πολύ καλά για αμφότερα τα δένδρα μια και δεν ανταγωνίζονται τα ριζικά συστήματα ούτε και τα δένδρα)
Μιλάμε για ένα διαφορετικό δένδρο στην περίπτωση της ριζοβολίας κλαδιού.
Δηλαδή δεν υπάρχει ο πυρήνας του ριζικού συστήματος που δίνει τις εντολές, στην περίπτωση που υπάρχει όταν φυτρώνει ο καρπός.
Επειδή βάση τους δένδρου είναι η ρίζα του η ριζοβολία κλαδιού έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Με τον εμβολιασμό (κλωνοποιηση) του δένδρου επιτυγχάνουμε τα χαρακτηριστικά του νέου δένδρου να είναι πιο κοντά στο μητρικό.
Με τον φυσικό πολλαπλασιασμό έχουμε τους συμπαράγοντες των γονιδίων και άλλων γενετικών μηχανισμών προσαρμογής που μπορεί το νέο δένδρο να έχει περισσότερες διαφορές.
Αυτές οι διαφορές μπορούν να είναι τόσο προς το χειρότερο όσο και προς το καλύτερο. (εμάς που κάνουμε αναπαραγωγή μόνο με φυσικό πολλαπλασιασμό καρυδιές το χειρότερο δεν μας έχει τύχει, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το αναφέρουμε για να μην θεωρούμε τον φυσικό πολλαπλασιασμό πανάκεια).
Για παράδειγμα να παραβάλουμε την διαδικασία γέννησης με αυτή των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι ακόμα γεννιούνται με φυσική αναπαραγωγή (ευτυχώς).
Τα νέα παιδιά λοιπόν που γεννιούνται σήμερα με την φυσική αναπαραγωγή αυτή δεν είναι χειρότερα από τα προγενέστερα.
Δηλαδή πολύ απλά δεν είμαστε χειρότεροι από τους προγόνους μας.
Γι αυτό λοιπόν δεν πρέπει να μας καταλαμβάνει καμία φοβία, ειδικά αν είμαστε ερασιτέχνες καλλιεργητές, αν φτιάξουμε τις καρυδιές μας με φυσικό πολλαπλασιασμό. Είναι πολλές οι πιθανότητες να βγει ένα καλύτερο δένδρο.
Για παράδειγμα υπάρχουν και πολλές ποικιλίες που έχουν φτιάξει Ελληνικά ερευνητικά κέντρα οι οποίες έχουν προκύψει με τον φυσικό πολλαπλασιασμό. π.χ. ΠΟΙΚΙΛΙΑ: ΗΛΙΑΝΑ του ΕΘΙΑΓΕ/ΣΓΕ ΒΑΡΔΑΤΩΝ ΦΘ/ΔΑΣ.
Είναι πολύ περίεργο λοιπόν ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑ ΣΕ ΦΥΤΩΡΙΑ, (από άκρη σ άκρη) να έχουν όλοι τις αμερικάνικες ποικιλίες και πουθενά δεν βρήκα τις ντόπιες ποικιλίες της περιοχής, ούτε και τις ποικιλίες του ΕΙΘΑΓΕ. Ελληνικού ινστιτούτου που ερευνά την καρυδιάς. Δηλαδή τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί; Για ποιο λόγο χρηματοδοτούμε ερευνητικά κέντρα στην Ελλάδα; για να δουλεύουμε τις Αμερικάνικες και Γαλλικές ποικιλίες;
http://karydies.blogspot.com/2011/05/blog-post_25.html
Σε όσα φυτώρια έψαξα την ποικιλία ΗΛΙΑΝΑ δεν την ήξερε κανείς.
Και η οποία ασφαλώς έχει προκύψει με φυσική αναπαραγωγή από την διασταύρωση άλλων ποικιλιών.
Σπουδάζουμε τα παιδιά μας επιστήμονες (γεωπόνους) για να γίνουν τελικά έμποροι φαρμάκων και λιπασμάτων και μιας γραμμής παραγωγής ξενόφερτων ποικιλιών;
Γι αυτό ταρακουνηθείτε γιατί κάτι δεν πάει καλά...
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΒΟΣ Ο ΓΙΑΛΟΣ ΕΜΕΙΣ ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ...
Έτσι άλλωστε έχει λειτουργήσει η φύση μέχρι σήμερα ανα τους αιώνες και φτάσαμε από την αγριοκαρυδιά στην ήμερη σημερινή καρυδιά.
Με την φυσιολογική εξέλιξη και τον φυσικό πολλαπλασιασμό.
Βεβαίως πρέπει να λάβουμε επίσης υπ όψιν μας ότι η καρυδιά είναι κυρίως αυτογόνημη οπότε και συνήθως τα γονίδια είναι από την ίδια.
Πρέπει να υπάρχουν άλλες καρυδιές πολύ κοντά για να επηρεαστεί και από αυτές.
Επίσης στην περίπτωση του συνδυασμού δένδρων (συνκαλλιέργεια) όπως έχω δει στην πράξη ενδείκνυται ο συνδυασμός άλλων δένδρων με φυσικά αναπαραγόμενες καρυδιές για να έχουν διαφορετικό ριζικό σύστημα, η καρυδιά να πηγαίνει βαθιά και να φέρνει θρεπτικά συστατικά από μακριά, και το υπέργειο μέρος της να γίνεται πολύ ψηλό ώστε να είναι πάνω από τ αλλα δένδρα. (Σε όποιο ύψος θέλουμε να σταματήσει κόβουμε τον κορμό της ή ένα εύκολο κλάδεμα κάθε λίγα χρόνια).
Αυτό έχω δει στα χωριά που έχουν παραδοσιακές καρυδιές, τον συνδυασμό δένδρων με καρυδιά να πηγαίνει πολύ καλά για αμφότερα τα δένδρα μια και δεν ανταγωνίζονται τα ριζικά συστήματα ούτε και τα δένδρα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου