ΤΟ MΠOΛΙAΣMA ΤΗΣ ΚΑΡΥΔΙΑΣ
Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις είναι ανάγκη να μπολιαστεί η Καρυδιά, όπως είναι η περίπτωση της εξημέρωσης άγριων δέντρων και η περίπτωση να πολλαπλασιάσουμε μία εκλεκτή ποικιλία (κλωνοποιηση).
Δημιουργούμε δηλαδή την νέα καρυδιά από ένα κλαδί της υφιστάμενης και έτσι έχουμε τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά.
Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια γινόταν ο πολλαπλασιασμός της καρυδιάς με φυσική αναπαραγωγή (σπορά καρπών) και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στην αγροτική επαρχία. Στις περισσότερες χώρες παγκοσμίως η καρυδιά πολλαπλασιάζεται ακόμα με φυσική αναπαραγωγή (δηλαδή από καρύδια).
Στα σύγχρονα πλέον Ελληνικά φυτώρια σπάνια συναντάμε καρυδιές από σπόρο. Οι γεωπόνοι προτιμούν τις εμβολιασμένες για να εγγυώνται τα χαρακτηριστικά της μητρικής ποικιλίας, μέθοδος που πιθανών για τους επαγγελματίες να είναι η ασφαλέστερη. (συνυπολογίστε όμως ότι μόνο κατα ένα μέρος τα πράγματα εξαρτώνται από την μητρική καρυδιά. Σε μεγάλο βαθμό η συμπεριφορά των νέων δένδρων θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τις συνθήκες στις οποίες θα μεγαλώσει. Πολλές φορές δηλαδή οι εμβολιασμένες οι οποίες πολλά υποσχόμενες αποτυγχάνουν και οι φυσικά πολλαπλασιασμένες με σπορά καρπού "πιάνουν" γιατί προσαρμόζονται πιο εύκολα.). Αν λοιπόν φυτέψατε εμβολιασμένες καρυδιές από Γεωπόνο και δεν έπιασαν ή δεν αναπτύσσονται σωστά, πριν βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι δεν ευδοκιμούν οι καρυδιές στην περιοχή η στο κτήμα σας κάντε μια δεύτερη προσπάθεια με τον φυσικό πολλαπλασιασμό: (δείτε περισσότερα εδώ: http://karydies.blogspot.com/2012/01/opa.html)
Κατάλληλος τρόπος μπολιάσματος της καρυδιάς είναι ο λεγόμενος «αυλοειδής»
Με τον τρόπο αυτό, αντί να αφαιρεθεί ένα μάτι, όπως γίνεται στο μπόλιασμα με μάτι (ενοφθαλμισμός), αφαιρείται σε ένα μέρος του κλαδιού όλος ο φλοιός κυκλικά (σαν κύλινδρος).
Το μπόλιασμα αυτό είναι δυσκολότερο από τα άλλα μπολιάσματα, γι' αυτό χρειάζεται εξάσκηση του μπολιαστή για να επιτύχει.
Αλλά μπορούν να γίvoυv και τ'άλλα μπολιάσματα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Με κεντράδι –εγκεντρισμός, ο κάτω από το φλοιό στεφανίτης, και ακόμη το μπόλιασμα, με μισό σχίσιμο του ξύλου.
Για υποκείμενα της καρυδιάς χρησιμοποιούνται οι ποικιλίες και υποποικιλίες της κοινής καρυδιάς (J. regia), αλλά και τα αμερικάνικα είδη (J. cinerea, J. nigra).
Για να γίνει το «αυλοειδές» μπόλιασμα το υποκείμενο και το μπόλι πρέπει να μην είναι μεγάλης ηλικίας αλλά νέα. να έχουν σχεδόν το ίδιο πάχος και να βρίσκονται στην εποχή που άρχισε η βλάστηση. (Να κυκλοφορούν οι χυμοί)
Αν το υποκείμενο είvαι πιο μεγάλο, τότε κόβουμε τον κορμό του ή ένα κλώνο του σε κάποιο ύφος και τον άλλο χρόνο κάνουμε το μπόλιασμα πάνω στα καινούργια κλαδιά.
Αλλά το μπόλι πρέπει να το πάρουμε από κλαδί ενός χρόνου που βρίσκεται στη βλάστησή του, κόβοντας το τμήμα που θα αποτελέσει τον «αυλό ή κύλινδρο» με μάτια που θα βρίσκονται στη μέση ή στη βάση του κλώνου.
Για να εκτελέσουμε αυτό το μπόλιασμα, χαράζουμε τον κλώνο που θα χρησιμεύσει για μπόλι οριζόντια σε δύο σημεία (πάνω και κάτω) και κυκλικά -σε κάποια απόσταση μεταξύ των χαραγμάτων- και που σ'αυτό το τμήμα που θα χρησιμεύσει για μπόλι, θα βρίσκονται 2-4 μάτια. Τότε στο πάνω τμήμα του κλώνου που χαράξαμε, αφαιρούμε τελείως τον φλοιό του. Έτσι με προσεκτικό στρίψιμο του χαραγμένου φλοιού τον τραβούμε προς τα πάνω και προς τα έξω και έχουμε το μπόλι «αυλό».
Από το διαλεγμένο υποκείμενο αφαιρούμε με τον ίδιο περίπου τρόπο τόσο φλοιό όσο είναι το ύφος του μπολιού και το εφαρμόζουμε στη γυμνή επιφάνεια του υποκείμενου κυκλικά πιέζοντας ελαφρά.
Έπειτα το δένουμε όπως όλα τα μπόλια.
Από τους άλλους τρόπους μπολιάσματος που δεν συνηθίζουμε παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις έχουμε τον υπόφλοιο Στεφανίτη τον με σχισμή για να βάλουμε κεντράδι.
ΠΗΓΗ:
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΣΧΟΛΗ ΓΕΩΠΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Γιώργος Νάνος
Εργ. Δενδροκομίας.
Τέλος αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι:
Πολλοί γεωπόνοι για να προωθήσουν τις ποικιλίες που πουλάνε προβάλουν ένα σωρό εκπληκτικά πλεονεκτήματα που προφανώς δεν σκέφτηκαν μόνοι τους, αλλά πηγάζουν συνήθως κάπου στην μακρινή Αμερική. Έτσι καλό θα είναι να ψάξετε περισσότερο και αυτά που δεν φαίνονται από την αρχή όπως την τυχών ευαισθησία της συγκεκριμένης ποικιλίας καθώς και το ενδεχόμενο να αποδίδει αυτά που υπόσχεται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες της Καλιφόρνιας οι οποίες τελικά να μην είναι ίδιες με τις δικές σας, άρα και οι αποδόσεις θα διαφοροποιηθούν.
Δηλαδή: Μην κοιτάτε μόνο το κέρδος αλλά και το τι πρέπει να κάνετε εσείς γι αυτό.
Δεν διαφωνούμε με το μπόλιασμα των δένδρων που άλλωστε είναι τέχνη γνωστή και χρήσιμη από την αρχαία Ελλάδα.
Ανησυχούμε απλά για τα χαρακτηριστικά που περνάνε πλέον οι οργανωμένοι παραγωγοί η όποιοι τυχόν βρίσκονται πίσω από αυτούς μια και σήμερα έχουν φτάσει όπως είναι γνωστό να τροποποιούν τα φυτά και τα δένδρα μας ώστε να έχουν ανάγκη συγκεκριμένα φάρμακα, (να είναι φιλάσθενα τα ίδια η να γίνονται φιλάσθενοι οι καταναλωτές) και γενικά να έχουν κρυφά χαρακτηριστικά που ίσως δεν είναι για το κοινό συμφέρον και της ποιότητας ζωής των καταναλωτών και των αγροτών, αλλά το συμφέρον κάποιων εταιρειών που κερδίζουν από την δική μας αρρώστια και την ταλαιπωρία.
Ο ποντικός το τυρί το βλέπει την φάκα δεν βλέπει...παρόλο που μπαίνει μόνος του μέσα σ αυτή.
Βλέπε περισσότερα εδώ:
Παράνομη η καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων ! Ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία.
http://kogkalidis.blogspot.com/2011/02/blog-post.html
Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις είναι ανάγκη να μπολιαστεί η Καρυδιά, όπως είναι η περίπτωση της εξημέρωσης άγριων δέντρων και η περίπτωση να πολλαπλασιάσουμε μία εκλεκτή ποικιλία (κλωνοποιηση).
Δημιουργούμε δηλαδή την νέα καρυδιά από ένα κλαδί της υφιστάμενης και έτσι έχουμε τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά.
Στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια γινόταν ο πολλαπλασιασμός της καρυδιάς με φυσική αναπαραγωγή (σπορά καρπών) και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα στην αγροτική επαρχία. Στις περισσότερες χώρες παγκοσμίως η καρυδιά πολλαπλασιάζεται ακόμα με φυσική αναπαραγωγή (δηλαδή από καρύδια).
Στα σύγχρονα πλέον Ελληνικά φυτώρια σπάνια συναντάμε καρυδιές από σπόρο. Οι γεωπόνοι προτιμούν τις εμβολιασμένες για να εγγυώνται τα χαρακτηριστικά της μητρικής ποικιλίας, μέθοδος που πιθανών για τους επαγγελματίες να είναι η ασφαλέστερη. (συνυπολογίστε όμως ότι μόνο κατα ένα μέρος τα πράγματα εξαρτώνται από την μητρική καρυδιά. Σε μεγάλο βαθμό η συμπεριφορά των νέων δένδρων θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τις συνθήκες στις οποίες θα μεγαλώσει. Πολλές φορές δηλαδή οι εμβολιασμένες οι οποίες πολλά υποσχόμενες αποτυγχάνουν και οι φυσικά πολλαπλασιασμένες με σπορά καρπού "πιάνουν" γιατί προσαρμόζονται πιο εύκολα.). Αν λοιπόν φυτέψατε εμβολιασμένες καρυδιές από Γεωπόνο και δεν έπιασαν ή δεν αναπτύσσονται σωστά, πριν βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι δεν ευδοκιμούν οι καρυδιές στην περιοχή η στο κτήμα σας κάντε μια δεύτερη προσπάθεια με τον φυσικό πολλαπλασιασμό: (δείτε περισσότερα εδώ: http://karydies.blogspot.com/2012/01/opa.html)
Κατάλληλος τρόπος μπολιάσματος της καρυδιάς είναι ο λεγόμενος «αυλοειδής»
Με τον τρόπο αυτό, αντί να αφαιρεθεί ένα μάτι, όπως γίνεται στο μπόλιασμα με μάτι (ενοφθαλμισμός), αφαιρείται σε ένα μέρος του κλαδιού όλος ο φλοιός κυκλικά (σαν κύλινδρος).
Το μπόλιασμα αυτό είναι δυσκολότερο από τα άλλα μπολιάσματα, γι' αυτό χρειάζεται εξάσκηση του μπολιαστή για να επιτύχει.
Αλλά μπορούν να γίvoυv και τ'άλλα μπολιάσματα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Με κεντράδι –εγκεντρισμός, ο κάτω από το φλοιό στεφανίτης, και ακόμη το μπόλιασμα, με μισό σχίσιμο του ξύλου.
Για υποκείμενα της καρυδιάς χρησιμοποιούνται οι ποικιλίες και υποποικιλίες της κοινής καρυδιάς (J. regia), αλλά και τα αμερικάνικα είδη (J. cinerea, J. nigra).
Για να γίνει το «αυλοειδές» μπόλιασμα το υποκείμενο και το μπόλι πρέπει να μην είναι μεγάλης ηλικίας αλλά νέα. να έχουν σχεδόν το ίδιο πάχος και να βρίσκονται στην εποχή που άρχισε η βλάστηση. (Να κυκλοφορούν οι χυμοί)
Αν το υποκείμενο είvαι πιο μεγάλο, τότε κόβουμε τον κορμό του ή ένα κλώνο του σε κάποιο ύφος και τον άλλο χρόνο κάνουμε το μπόλιασμα πάνω στα καινούργια κλαδιά.
Αλλά το μπόλι πρέπει να το πάρουμε από κλαδί ενός χρόνου που βρίσκεται στη βλάστησή του, κόβοντας το τμήμα που θα αποτελέσει τον «αυλό ή κύλινδρο» με μάτια που θα βρίσκονται στη μέση ή στη βάση του κλώνου.
Για να εκτελέσουμε αυτό το μπόλιασμα, χαράζουμε τον κλώνο που θα χρησιμεύσει για μπόλι οριζόντια σε δύο σημεία (πάνω και κάτω) και κυκλικά -σε κάποια απόσταση μεταξύ των χαραγμάτων- και που σ'αυτό το τμήμα που θα χρησιμεύσει για μπόλι, θα βρίσκονται 2-4 μάτια. Τότε στο πάνω τμήμα του κλώνου που χαράξαμε, αφαιρούμε τελείως τον φλοιό του. Έτσι με προσεκτικό στρίψιμο του χαραγμένου φλοιού τον τραβούμε προς τα πάνω και προς τα έξω και έχουμε το μπόλι «αυλό».
Από το διαλεγμένο υποκείμενο αφαιρούμε με τον ίδιο περίπου τρόπο τόσο φλοιό όσο είναι το ύφος του μπολιού και το εφαρμόζουμε στη γυμνή επιφάνεια του υποκείμενου κυκλικά πιέζοντας ελαφρά.
Έπειτα το δένουμε όπως όλα τα μπόλια.
Από τους άλλους τρόπους μπολιάσματος που δεν συνηθίζουμε παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις έχουμε τον υπόφλοιο Στεφανίτη τον με σχισμή για να βάλουμε κεντράδι.
ΠΗΓΗ:
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΣΧΟΛΗ ΓΕΩΠΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΠΟΝΙΑΣ ΦΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Γιώργος Νάνος
Εργ. Δενδροκομίας.
Τέλος αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι:
Πολλοί γεωπόνοι για να προωθήσουν τις ποικιλίες που πουλάνε προβάλουν ένα σωρό εκπληκτικά πλεονεκτήματα που προφανώς δεν σκέφτηκαν μόνοι τους, αλλά πηγάζουν συνήθως κάπου στην μακρινή Αμερική. Έτσι καλό θα είναι να ψάξετε περισσότερο και αυτά που δεν φαίνονται από την αρχή όπως την τυχών ευαισθησία της συγκεκριμένης ποικιλίας καθώς και το ενδεχόμενο να αποδίδει αυτά που υπόσχεται κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες της Καλιφόρνιας οι οποίες τελικά να μην είναι ίδιες με τις δικές σας, άρα και οι αποδόσεις θα διαφοροποιηθούν.
Δηλαδή: Μην κοιτάτε μόνο το κέρδος αλλά και το τι πρέπει να κάνετε εσείς γι αυτό.
Δεν διαφωνούμε με το μπόλιασμα των δένδρων που άλλωστε είναι τέχνη γνωστή και χρήσιμη από την αρχαία Ελλάδα.
Ανησυχούμε απλά για τα χαρακτηριστικά που περνάνε πλέον οι οργανωμένοι παραγωγοί η όποιοι τυχόν βρίσκονται πίσω από αυτούς μια και σήμερα έχουν φτάσει όπως είναι γνωστό να τροποποιούν τα φυτά και τα δένδρα μας ώστε να έχουν ανάγκη συγκεκριμένα φάρμακα, (να είναι φιλάσθενα τα ίδια η να γίνονται φιλάσθενοι οι καταναλωτές) και γενικά να έχουν κρυφά χαρακτηριστικά που ίσως δεν είναι για το κοινό συμφέρον και της ποιότητας ζωής των καταναλωτών και των αγροτών, αλλά το συμφέρον κάποιων εταιρειών που κερδίζουν από την δική μας αρρώστια και την ταλαιπωρία.
Ο ποντικός το τυρί το βλέπει την φάκα δεν βλέπει...παρόλο που μπαίνει μόνος του μέσα σ αυτή.
Βλέπε περισσότερα εδώ:
Παράνομη η καλλιέργεια και αποθήκευση σπόρων ! Ο πιο επικίνδυνος νόμος στην ιστορία.
http://kogkalidis.blogspot.com/2011/02/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου