Δουλεύοντας πολλά χρόνια τόσο με κοπριές διαφόρων ζωών όσο και με φυτοχώματα καρυδιάς παρατήρησα τα εξής:
Βλέπω δεν υπάρχουν μικροοργανισμοί -τουλάχιστον ορατοί- σκουλήκια, σκαθάρια κ.τ.λ Εν’ αντίθεση με την κοπριά που υπάρχουν πολλοί μικροοργανισμοί ορατοί ακόμα και από την πρώτη στιγμή που δημιουργείται.
Ούτε δυσάρεστη μυρωδιά βλέπω στο φυτόχωμα κάτω από την καρυδιά το οποίο σχηματίζεται από φύλλα που σαπίζουν για μερικά χρόνια, ενώ ταυτόχρονα προστίθενται καινούρια κάθε χρόνο.
Μια ακόμα ενδιαφέρουσα παρατήρηση έκανα φτιάχνοντας υγρό χούμο με τα φύλλα της καρυδιάς το φθινόπωρο ότι δεν υπάρχει δυσάρεστη μυρωδιά ούτε βδέλλες και ορατοί μικροοργανισμοί βλέπω να δημιουργούνται. (χωρίς μάλιστα να το ανακατεύω όπως αντίστοιχα το τσουκνιδοζουμο ή το σερμπέτι που γίνετε αντίστοιχα με την κοπριά)
Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα παραπάνω και θέλουν παραπάνω διερεύνηση ΄γιατί αν υπήρχε μεγάλο βακτυριακό και μυκητιακό φορτίο η καρυδιά θα ήταν εστία μόλυνσης. Ενώ τώρα είναι πηγή υγείας και αναζωογόνησης (εδάφους, αέρα κ.τ.λ) για κήπους, κτήματα, φυτά, ζώα και ανθρώπους.
Του εδάφους
με τη φυτική οργανική ουσία που παράγει κάθε χρόνο, έτσι μετατρέπει το έδαφος σε ωφέλιμο χούμο.
Του αέρα
με τα πλατιά φύλλα που διαθέτει παράγει πολύ περισσότερο οξυγόνο από πολλά άλλα διαφορετικά δέντρα. Σημειωτέων έχει φύλλα και στο εσωτερικό της, -από το έδαφος έως την κορυφή όσο ψηλή και αν γίνει- εν’ αντίθεση με πολλά άλλα δέντρα όπως το πεύκο, που έχουν μόνο στην εξωτερική τους επιφάνεια και όσο ανεβαίνουν αδειάζουν από κάτω, παράγοντας έτσι λιγότερο οξυγόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου